Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) ‘’hayatta  bizi zorlayan şeyler başımıza gelen olaylar değil onları yorumlama şeklimizdir’’ felsefesinden yola çıkan bir terapi türüdür. Bilimsel bir zemini olması ve etkililiğinin birçok çalışma ile kanıtlanmış olması son yıllarda bu yöntemi popüler hale getirmiştir.

Bilişsel Davranışçı Terapisi'nde terapi sürecinin iki ayağı bulunmaktadır: davranışçı yaklaşımlar ve bilişsel yaklaşımlar. Bilişsel yaklaşımlar, çocukluk dönemindeki deneyimler sonucunda oluşan bazı işlevsiz inanç, düşünce ve varsayımların bazı psikolojik rahatsızlıklara yol açtığını ifade etmektedir. Şema adı verilen bu inanç, düşünce ve varsayımlar, kişinin dünyayı algılamasını sağlamakta ve yetişkinlik boyunca katılaşmaktadır. Bu nedenle terapi sürecinde ‘’şimdi ve burada’’ prensibi doğrultusunda danışanın problemleri ele alınır, işlevsiz ve olumsuz davranış ve düşünce kalıpları üzerinde çalışılır.

 Tedavide içinde bilişsel ve davranışsal müdahaleler bulunduran, kanıta dayalı bir çok teknik ve strateji kullanılmaktadır. Bir çok yönteme göre daha yapılandırılmış ve nispeten kısa süreli bir yöntemdir. Kişinin psikoterapiye getirmiş olduğu problemlere ve bu problemlere ilişkin sorunların çözümüne odaklanılır. Terapist ve danışanın birlikte çalışmasını gerektiren bir terapi yöntemdir, terapistin görevi kişinin yaşadığı probleme yönelik etkili stratejiler geliştirerek semptomların azalmasını sağlamaktır. Danışanın görevi ise seanslara düzenli devam etmek ve seans arası verilen çalışmaları gerçekleştirmektir. 

BDT, depresyonun tedavisi için geliştirilmiş olmakla birlikte günümüzde anksiyete bozuklukları gibi birçok psikolojik rahatsızlığın tedavisinde kullanılmaktadır. Özellikle hafif ve orta düzey depresyon, tik bozukluğu, madde kullanım bozuklukları, yeme bozuklukları ve borderline kişilik bozukluğunun tedavisinde etkililiği yüksektir.